Taal
en vertaal
Zoals meeste ben ik opgegroeid in een wereld vol met taal, wat uniek is, is dat ik met meerdere talen ben opgegroeid. In mijn eerste paar levensjaren sprak mijn vader voornamelijk Spaans tegen mij omdat hij toen nog redelijk recent uit Peru was verhuisd naar België. Hoe langer mijn vader in België bleef, hoe meer het vertrouwde Spaans geruild werd voor het nieuwe Nederlands. Hierdoor verslechterde mijn tweetaligheid maar niet mijn interesse.
Soms heb ik erg veel spijt omdat ik mij nooit dieper heb verdiept in de Spaanse taal. Deze spijt voel ik meetsal als ik spreek met familieleden of vrienden van mijn vader waarmee ik moeilijk in gesprek kan gaan. De laatste jaren ben ik wel erg snel verbeterd in Spaans dankzij Spaanslessen op school, mijn reis naar Peru en mijn reis naar Barcelona.
In Cusco waar mijn Peruaanse familie woont, spreken ze ook Quechua. Dit is de oorspronklijke taal van de Incas, het is dus eeuwen oud. Ze leren het daar zoals wij hier het Frans aangeleerd krijgen. Quechua bevat vele klanken die moeilijk uit te spreken zijn. Wat het dan nog lastiger maakt, is het feit dat de Incas zich snel verspreidde en daardoor vele dialecten ontwikkelden doorheen hun gebieden. Zoals we allemaal wel weten vervagen antieke talen. In dit geval door het Spaans en Portugees dat nu zoveel in Zuid-Amerika wordt gesproken.
Naast het Spaans zijn er ook nog vele andere talen die ik leer op school zoals het Engels, Frans en het Nederlands zelf natuurlijk. Dit vind zeer belangerijk. Ookal doe ik een wetenschappelijke richting vind ik dat iedereen de kans moet krijgen om zichzelf zo goed mogelijk te uiten zodat je goed begrepen wordt door iedereen en zo dus nieuwe connecties kan leggen. Voor mij bied een nieuwe taal dus een compleet nieuwe wereld.
HET NATURE-NURTUREDEBAT:
Onze taalvaardigheid is het resultaat van zowel aangeboren vermogens als aangeleerde structuren, waarbij de kritieke periode een belangrijke rol speelt. De gevallen van Genie en Dani illustreren hoe de verwerving van taal ernstig wordt belemmerd wanneer kinderen in hun vroege leven geen taalaanbod ontvangen. Genie, ontdekt op de leeftijd van dertien jaar, kon uiteindelijk enkele woorden en zinnen formuleren, maar haar taalsysteem bleef beperkt en haar taalsystematiek was onvolledig. Dit suggereert dat er een aangeboren taalvermogen bestaat, maar dat dit vermogen alleen ten volle kan ontwikkelen binnen een kritieke periode, waarin interactie en oefening essentieel zijn. Dani's situatie ondersteunt dit idee: zij werd op jongere leeftijd gevonden, maar zelfs met intensieve ondersteuning had zij moeite om taal of gebaren te begrijpen. Dit maakt duidelijk dat, hoewel taalvaardigheid deels aangeboren is, het voornamelijk moet worden aangeleerd binnen een tijdsvenster waarin de hersenen plastisch genoeg zijn om een volledig taalsysteem te ontwikkelen. Deze gevallen bevestigen de hypothese dat taalverwerving afhankelijk is van zowel nature als nurture: een aangeboren aanleg voor taal moet worden gestimuleerd binnen een kritieke periode om een goed werkend taalsysteem te vormen.
Taal in de realiteit
Een goede tekst of een goede foto?
De tekst gaat over hoe belangrijk goed taalgebruik is op datingsites. Hoewel foto's eerst de aandacht trekken, blijkt uit onderzoek dat mensen daarna ook echt naar de tekst kijken. Taalfouten maken een slechte indruk en zorgen ervoor dat iemand minder aantrekkelijk wordt gevonden, terwijl een originele, foutloze tekst juist positief opvalt en iemand slimmer en leuker laat lijken.
Ik ben het helemaal eens met wat er in de tekst wordt gezegd. Het klopt dat taal heel belangrijk is overal waar je jezelf voorstelt, inclusief datingsites. Veel mensen denken dat alleen een goede foto genoeg is om iemand leuk te vinden, maar dat is niet waar. Als iemand een leuke profielfoto heeft, maar dan een tekst vol met spelfouten schrijft, dan komt dat best wel slordig over. Dan denk je meteen dat die persoon misschien niet zo slim of niet zo serieus is, en dat is een afknapper voor mij.
Zelf zou ik ook sneller iemand leuk vinden die een originele en goed geschreven tekst heeft. Als iemand iets grappigs of creatiefs schrijft, dan denk ik gelijk: wow, die heeft echt moeite gedaan. Dat zegt best veel over hoe diegene is. En het is ook gewoon leuker om te lezen dan iets standaards als "ik hou van reizen en koken." Iedereen zegt dat! Veel leuker is het als iemand bijvoorbeeld zegt wat hun favoriete gerecht is of welk land ze het mooiste vinden. Dan kan je de persoon beter leren kennen en er een echte connectie mee leggen.
Wat ik ook slim vond in de tekst is dat ze zeiden dat je met taal net als een pauwenstaart indruk maakt. Dat snap ik wel. Als je goed met woorden bent, dan valt dat op en dan laat je zien dat je iets bijzonders te vertellen hebt. Dus ja, een leuke foto is handig, maar een goede tekst is zeker even belangrijk. Je kunt een slechte tekst echt niet goedmaken met alleen een foto. Dus als ik later een datingprofiel zou maken, zou ik zeker zorgen dat er geen taalfouten in staan en dat het een originele tekst is.
De huige R maakt een comeback
De tekst gaat over hoe de huig-r, vroeger gezien als een spraakgebrek, nu steeds vaker wordt gebruikt en geaccepteerd, vooral door jongeren. Deze 'Franse r' was lange tijd minderwaardig aan de rollende r, maar is nu bezig aan een opmars in Vlaanderen. Dit komt doordat accenten en variatie in uitspraak steeds meer worden omarmd. De huig-r komt vaker voor op televisie en bij jongeren op school, en wordt niet langer als fout beschouwd, maar als een normale vorm van de r-klank. Taalexperts vinden dat we met de taal moeten mee-evolueren en het juist goed is dat mensen mogen klinken zoals ze zijn.
Ik vind het eigenlijk wel goed dat de huig-r niet meer als iets slechts wordt gezien. Vroeger moest je naar de logopedist als je zo sprak, terwijl het gewoon een andere manier is om een r uit te spreken. Ik dacht vroeger dat het normaal was, "Iedereen spreekt toch een beetje anders?" Het zou raar zijn als we allemaal precies hetzelfde moesten klinken. Dat jongeren nu durven praten zoals ze echt zijn, en dat dat ook steeds normaler wordt, vind ik juist iets positiefs. Zo laat je ook horen waar je vandaan komt, en dat maakt taal juist leuker en persoonlijker.